در این کرسی بیان می گردد؛ برقراری تعامل موثر بین پزشک و بیمار به اندازه حاذق بودن پزشک ضروری است. یک عامل مهم در برقراری تعامل موثر درک حالات هیجانی بیماران، توسط پزشک مراقبشان است. تشخیص احساسات بیمار و یافتن معنای واقعی کلمات، جملات و عبارات در طول ارتباط، یک صلاحیت اصلی برای پزشکان است. اما درک هیجانهای بیمار معمولا بخشی مغفول است.